 |
| πηγή εικόνας: hranatate.ro |
"Εδώ και χιλιάδες χρόνια, μια μεγάλη ποικιλία βοτάνων έχουν χρησιμοποιηθεί από ζώα και ανθρώπους. Από την κινέζικη ιστορία μαθαίνουμε ότι, τα βότανα χρησιμοποιούνται εδώ και 4.700 χρόνια, σαν φάρμακα. Και το πρώτο βιβλίο βοτανολογίας της Κίνας, που γράφτηκε γύρω στα 2700 π.κ.ε. αναφέρει 365 φυτά που χρησιμοποιήθηκαν γιά φαρμακευτικούς λόγους.
Από τους πρώτους λαούς που βεβαιώνεται ιστορικά ότι έκαναν χρήση ήταν και οι Σουμέριοι. Οι Αιγύπτιοι του 27ου π.κ.ε. καλλιεργούσαν μέντα, κόλιαντρο. ροδιές, ελιές, αμπέλια, συκιές, σκόρδα κ.ά. Η Παλιά Διαθήκη επίσης αναφέρει την χρήση του μανδραγόρα, του σιταριού, της βρώμης, του κριθαριού. Ο αρχαίος πάπυρος που ανακάλυψε ο αιγυπτιολόγος Εμπερς στη νεκρόπολη των Θηβών, περιέγραφε 700 φυτά, όπως την αλόη, τη γεντιανή, τον κρόκο, την αλισφακιά, τα κρεμμύδια κ.ά.
Οι Σουμέριοι χρησιμοποιούσαν εγχύματα φυτών, ενώ ο Κώδικας του βασιλιά της Βαβυλωνίας Χαμουραμπί (2.250 π.κ.ε.) είναι» μια ενδιαφέρουσα συλλογή νόμων, και βοτανοσυνταγών. Ωστόσο, η ιατρική επιστήμη είχε την αρχή της στην Αίγυπτο. Στην εποχή του Μωυσή, η αιγυπτιακή γνώση για την ιατρική επιστήμη ήταν φημισμένη. Ο Κορων αργότερα έφερε αυτή την επιστήμη στην Ελλάδα. Ο μαθητής του Ασκληπιός συνέχισε την επιστήμη αυτή και αργότερα ήρθε ο Ιπποκράτης που με τις θεραπείες του αναγνωρίστηκε σαν ο «πατέρας της Ιατρικής».
Στο σημείο αυτό θα βρω την ευκαιρία να σας πω άλλη μια φορά, ότι όλες οι συνταγές του Ιπποκράτη, είναι συνταγές με βότανα κι οι βασικότερες συμβουλές του είναι για υγιεινή ζωή.Από τους πρώτους λαούς που βεβαιώνεται ιστορικά ότι έκαναν χρήση ήταν και οι Σουμέριοι. Οι Αιγύπτιοι του 27ου π.κ.ε. καλλιεργούσαν μέντα, κόλιαντρο. ροδιές, ελιές, αμπέλια, συκιές, σκόρδα κ.ά. Η Παλιά Διαθήκη επίσης αναφέρει την χρήση του μανδραγόρα, του σιταριού, της βρώμης, του κριθαριού. Ο αρχαίος πάπυρος που ανακάλυψε ο αιγυπτιολόγος Εμπερς στη νεκρόπολη των Θηβών, περιέγραφε 700 φυτά, όπως την αλόη, τη γεντιανή, τον κρόκο, την αλισφακιά, τα κρεμμύδια κ.ά.
Οι Σουμέριοι χρησιμοποιούσαν εγχύματα φυτών, ενώ ο Κώδικας του βασιλιά της Βαβυλωνίας Χαμουραμπί (2.250 π.κ.ε.) είναι» μια ενδιαφέρουσα συλλογή νόμων, και βοτανοσυνταγών. Ωστόσο, η ιατρική επιστήμη είχε την αρχή της στην Αίγυπτο. Στην εποχή του Μωυσή, η αιγυπτιακή γνώση για την ιατρική επιστήμη ήταν φημισμένη. Ο Κορων αργότερα έφερε αυτή την επιστήμη στην Ελλάδα. Ο μαθητής του Ασκληπιός συνέχισε την επιστήμη αυτή και αργότερα ήρθε ο Ιπποκράτης που με τις θεραπείες του αναγνωρίστηκε σαν ο «πατέρας της Ιατρικής».
 |
| πηγή εικόνας: monitor.bg |
Ο Ιπποκράτης υποστηρίζει πως η τροφή μπορεί να γίνει και φάρμακο. Τα βότανα χρησιμοποιήθηκαν σε θεραπευτικές πρακτικές ως φαρμακευτικά είδη αλλά και ως φορείς της θεϊκής ευλογίας. Οι αρχαίοι Θεοί συνδέθηκαν με τα φυτά και τα δέντρα: Δάφνη – Απόλλωνας, Μαρούλι – Άδωνις, Λεύκη – Δίας, Ελιά – Αθηνά. Σημαντικός ήταν ο ρόλος των φυτών στον πόλεμο, αφού οι πληγές των πολεμιστών γιατρεύονταν με βότανα. Η ίδια η θεά Αφροδίτη έψαξε στην Κρήτη και έκοψε δίκταμο για να γιατρέψει το λαβωμένο Αινεία που ο μύθος λέει ότι ήταν γιος της.
Ο διαχωρισμός ανάμεσα στην τροφή και το φάρμακο ήταν δύσκολη υπόθεση. Οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούσαν με την άποψη του Ιπποκράτη ότι η τροφή είναι ταυτόχρονα και φάρμακο. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους υπήρχαν βότανα που αδυνάτιζαν όπως τα σκόρδα, τα κάρδαμα, τα πράσα. Η ρίγανη, η μέντα, ο δυόσμος, το φλισκούνι, η θρούμπα, το θυμάρι προσφέρονταν χλωρά, πριν ξεραθούν, γιατί αν ξεραθούν μετατρέπονται σε φάρμακα.
Η Ελληνική Μυθολογία, η οποία ερμηνεύει κοινωνικά και ψυχολογικά φαινόμενα δια μέσου των μύθων, είναι πλούσια θεματολογικά από μύθους που έχουν σχέση με τα φυτά και αναδεικνύουν την τάση του ανθρώπου να ασχολείται και να ερευνά το φυσικό περιβάλλον, τμήμα του οποίου αποτελεί και ο ίδιος. Αναφέρουμε μερικούς χαρακτηριστικούς μύθους:
• Θεοποίηση της Χλωρίδος, ως θεάς της βλάστησης
• Δήμητρα, η θεά της Γεωργίας
• Αρπαγή της Ευρώπης από το Δία και η τέλεση του γάμου τους κάτω από τον πλάτανο της Γόρτυνας
• Ο Προμηθέας μετέφερε την κλεμμένη φωτιά στους ανθρώπους κρυμμένη μέσα σ’ ένα ξερό βλαστό από το φυτό Νάρθηκα.
• Ο Νάρκισσος
• Η Μίνθη ή Μέντα, νύμφη του Άδη και ερωμένη του Πλούτωνα
Ο διαχωρισμός ανάμεσα στην τροφή και το φάρμακο ήταν δύσκολη υπόθεση. Οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούσαν με την άποψη του Ιπποκράτη ότι η τροφή είναι ταυτόχρονα και φάρμακο. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους υπήρχαν βότανα που αδυνάτιζαν όπως τα σκόρδα, τα κάρδαμα, τα πράσα. Η ρίγανη, η μέντα, ο δυόσμος, το φλισκούνι, η θρούμπα, το θυμάρι προσφέρονταν χλωρά, πριν ξεραθούν, γιατί αν ξεραθούν μετατρέπονται σε φάρμακα.
Η Ελληνική Μυθολογία, η οποία ερμηνεύει κοινωνικά και ψυχολογικά φαινόμενα δια μέσου των μύθων, είναι πλούσια θεματολογικά από μύθους που έχουν σχέση με τα φυτά και αναδεικνύουν την τάση του ανθρώπου να ασχολείται και να ερευνά το φυσικό περιβάλλον, τμήμα του οποίου αποτελεί και ο ίδιος. Αναφέρουμε μερικούς χαρακτηριστικούς μύθους:
• Θεοποίηση της Χλωρίδος, ως θεάς της βλάστησης
• Δήμητρα, η θεά της Γεωργίας
• Αρπαγή της Ευρώπης από το Δία και η τέλεση του γάμου τους κάτω από τον πλάτανο της Γόρτυνας
• Ο Προμηθέας μετέφερε την κλεμμένη φωτιά στους ανθρώπους κρυμμένη μέσα σ’ ένα ξερό βλαστό από το φυτό Νάρθηκα.
• Ο Νάρκισσος
• Η Μίνθη ή Μέντα, νύμφη του Άδη και ερωμένη του Πλούτωνα
 |
| πηγή εικόνας: gardenerspath.com |
Φυσικά, πρέπει να σκεφτούμε και ότι τον καιρό εκείνο δεν υπήρχαν χημικοί ούτε διαφημιστές κι ο άνθρωπος έπρεπε να ψάξει γύρο του για τις θεραπείες του. Έτσι, δοκίμασε πρώτα τις ιδιότητες των βοτάνων και των φυτών που υπήρχαν στον τόπο του. Ο Ιπποκράτης απάλλαξε την ιατρική από την δεισιδαιμονία και την μαγεία και σε μια σειρά βιβλίων του αναφέρει 236 φυτικά φάρμακα. Αλλά στην ίδια περίοδο έζησε και ο Αριστοτέλης , που έγινε ο πατέρας της Ζωολογίας και πρώτος θεμελιωτής των Φυσικών Επιστημών. (Ανάμεσα στ άλλα βιβλία του έγραψε και δυό περί Φυτών)
Και ο Θεόφραστος, πατέρας της Βοτανικής και της Ορυκτολογίας, και πρόδρομος της Φαρμακογνωσίας, ο οποίος στα 9 βιβλία του έργου του Περί φυτών ιστορίες περιγράφει όχι μόνο τα φυτά αλλά και τις φαρμακολογικές ιδιότητές τους. Ύστερα ήρθε ο Διοσκουρίδης από την Κιλικία, που περιόδευε σ όλο τον τότε γνωστό κόσμο (40-90 μ κ.ε.) για να μελετήσει τα διάφορα φαρμακευτικά βότανα και φυτά. που τα κατέταξε σε 5 βιβλία, με γενικό τίτλο Περί Ύλης Ιατρικής, που από τότε αποτελούν το βασικό σύγγραμμα, στο οποίο βασίστηκαν όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τη θεραπευτική ως τον 16ο αιώνα.
Άλλοι σπουδαίοι γιατροί της αρχαιότητας που έμειναν στην ιστορία για τις θεραπείες τους με βότανα ήταν ο Γαληνός και ο Κέλσος..."
Και ο Θεόφραστος, πατέρας της Βοτανικής και της Ορυκτολογίας, και πρόδρομος της Φαρμακογνωσίας, ο οποίος στα 9 βιβλία του έργου του Περί φυτών ιστορίες περιγράφει όχι μόνο τα φυτά αλλά και τις φαρμακολογικές ιδιότητές τους. Ύστερα ήρθε ο Διοσκουρίδης από την Κιλικία, που περιόδευε σ όλο τον τότε γνωστό κόσμο (40-90 μ κ.ε.) για να μελετήσει τα διάφορα φαρμακευτικά βότανα και φυτά. που τα κατέταξε σε 5 βιβλία, με γενικό τίτλο Περί Ύλης Ιατρικής, που από τότε αποτελούν το βασικό σύγγραμμα, στο οποίο βασίστηκαν όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τη θεραπευτική ως τον 16ο αιώνα.
Άλλοι σπουδαίοι γιατροί της αρχαιότητας που έμειναν στην ιστορία για τις θεραπείες τους με βότανα ήταν ο Γαληνός και ο Κέλσος..."
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
No comments:
Post a Comment